Jestem osobą impulsywną która bardzo często działą emocjonalnie, najpierw robi potem mysli. Więc przez takie zachowanie podjełam w zyciu wiele decyzji. Po dwoch i pol roku szukania znlazlam powiedzial ktos prace marzenie w urzedzie bylo ciezko bylo trudno ale dzieki ciezkiej pracy i nauce udalo mi sie zlebic tajniki i wiele sie nauczyc. Jak to bywa zmienial sie wladza przyszla nowa szefowa ktora niestety nic nie wiedzila nie umiala. Wszystko musialam za nia robic zostawac po godzinach, przychodzic do pracy w chorobie byc pod telefonem wiecznie, a ona i tak byla stale nie zadowolona i pytala co to jest a o co chodzi. Zajmowala sie swoim zyciem prywatnyma mnie zwyczjanie ponizala i mialam za grosze pracowac jak czarny kon. Wiec gdy mialam zrobic cos w kilka chwil z czym sie nie zgadzalam zlozylam wypowiedzenie. I teraz od roku nie moge znalezc pracy wiec moglam siedziec daleje pracowac i byc ponizanym.

Jestem osobą impulsywną która bardzo często działą emocjonalnie, najpierw robi potem mysli. Więc przez takie zachowanie podjełam w zyciu wiele decyzji. Po dwoch i pol roku szukania znlazlam powiedzial ktos prace marzenie w urzedzie bylo ciezko bylo trudno ale dzieki ciezkiej pracy i nauce udalo mi sie zlebic tajniki i wiele sie nauczyc. Jak to bywa zmienial sie wladza...

kiedyś dawno temu za jeszcze nastoletnich czasów gdy z moim ówczesnych chłopakiem wychodziliśmy z kina i staliśmy przy przejściu dla pieszych. I gdy już mieliśmy wejść na przejście coś mnie tknęło i na chwilę przytrzymałam chłopaka za rękę i w efekcie na przejście weszliśmy jako drudzy, niecały metr przed nami wszedł młody chłopak. na pierwszym pasie auto zatrzymało się, niestety to na drugim już nie i potrąciło młodego chłopaka. Gdybym nie przytrzymała nas na chodniku przez chwilę to my bylibyśmy na miejscu tego młodego chłopaka. Ta krótka chwila, moment złapania za rękę uchronił nas przed strasznym wypadkiem.

kiedyś dawno temu za jeszcze nastoletnich czasów gdy z moim ówczesnych chłopakiem wychodziliśmy z kina i staliśmy przy przejściu dla pieszych. I gdy już mieliśmy wejść na przejście coś mnie tknęło i na chwilę przytrzymałam chłopaka za rękę i w efekcie na przejście weszliśmy jako drudzy, niecały metr przed nami wszedł młody chłopak. na pierwszym pasie auto zatrzymało się,...

Pod wpływem impulsu zgodziłam się na posiadanie psa. Na początku wszyscy domownicy wyrażali gotowość do zajmowania się nim w równym stopniu, a teraz większość zadań spoczęła na mnie. Pragnę nadmienić, iż piesek waży 40 kg, jest długowłosym owczarkiem niemieckim, wymaga szczególnej pielęgnacji. Pomimo obowiązków, które niesie ze sobą posiadanie psa, kocham go jak członka rodziny i nie żałuję swojej decyzji. A on każdego dnia odwzajemnia się swoją wiernością i oddaniem. Daje radość i jest naszym słodkim "maluchem" :)

Pod wpływem impulsu zgodziłam się na posiadanie psa. Na początku wszyscy domownicy wyrażali gotowość do zajmowania się nim w równym stopniu, a teraz większość zadań spoczęła na mnie. Pragnę nadmienić, iż piesek waży 40 kg, jest długowłosym owczarkiem niemieckim, wymaga szczególnej pielęgnacji. Pomimo obowiązków, które niesie ze sobą posiadanie psa, kocham go jak członka...

Najbardziej impulsywną rzecz zrobiłam w klasie maturalnej. Pod koniec roku szkolnego namówiona przez koleżanki urwałam się z lekcji i poszłam na moje pierwsze i ostatnie w życiu wagary. Dopiero wieczorem uświadomiłam sobie, że nie mogłam wybrać gorszej chwili na przejaw samowolki, bo to był dzień konferencji, a ja byłam jedną z najlepszych uczennic w klasie. Miałam noc z głowy i jak się nazajutrz okazało - także obniżone zachowanie.

Najbardziej impulsywną rzecz zrobiłam w klasie maturalnej. Pod koniec roku szkolnego namówiona przez koleżanki urwałam się z lekcji i poszłam na moje pierwsze i ostatnie w życiu wagary. Dopiero wieczorem uświadomiłam sobie, że nie mogłam wybrać gorszej chwili na przejaw samowolki, bo to był dzień konferencji, a ja byłam jedną z najlepszych uczennic w klasie. Miałam noc z...

Prawie cztery lata temu od wpływem impulsu założyłam bloga internetowego. Dziś wiem, że była to dobra decyzja. Dzięki temu w moim życiu wiele się zmieniło. Na lepsze. Odkryłam swoją pasję - pisanie. Dziś mam w swoim dorobku ponad 300 wierszy, kilkadziesiąt opowiadań i kilka powieści. Dzięki swojej pasji zdobyłam też pracę o jakiej marzyłam - pracuję w bibliotece - bo od zawsze kocham książki. A wystarczył impuls, by w moim życiu tyle się zmieniło.

Prawie cztery lata temu od wpływem impulsu założyłam bloga internetowego. Dziś wiem, że była to dobra decyzja. Dzięki temu w moim życiu wiele się zmieniło. Na lepsze. Odkryłam swoją pasję - pisanie. Dziś mam w swoim dorobku ponad 300 wierszy, kilkadziesiąt opowiadań i kilka powieści. Dzięki swojej pasji zdobyłam też pracę o jakiej marzyłam - pracuję w bibliotece - bo od...

Jednego z ostatnich dni tamtego roku pod wpływem impulsu - odpaliłam laptopa, weszłam na stronę lubimyczytac.pl i zarejestrowałam się.
Wchodziłam na tę stronę setki razy, sprawdzałam książki, czytałam recenzje i opinie, ale dopiero w tamtym czasie (gdy coś się kończyło, a coś innego zaczynało), pojawiło się to odczucie, że przecież skoro książki są mi tak bliskie, to muszę do tego miejsca przynależeć. A przede wszystkim - chcę.
Decyzji oczywiście nie żałuję. Wręcz przeciwnie. Jestem zadowolona, że mam możliwość brania udziału w takich fajnych zabawach i konkursach, że mogę tworzyć swoje teksty, a także poznawać różne pomysły oraz poglądy.

Jednego z ostatnich dni tamtego roku pod wpływem impulsu - odpaliłam laptopa, weszłam na stronę lubimyczytac.pl i zarejestrowałam się.
Wchodziłam na tę stronę setki razy, sprawdzałam książki, czytałam recenzje i opinie, ale dopiero w tamtym czasie (gdy coś się kończyło, a coś innego zaczynało), pojawiło się to odczucie, że przecież skoro książki są mi tak bliskie, to muszę...

Szukałam pracy, a szło dosyć ciężko. Pod wpływem negatywnych emocji związanych z niemożliwością znalezienia zatrudnienia, wysłałam jedną aplikację poza miasto, w którym obecnie mieszkałam. I właśnie tam dostałam pracę. Z dnia na dzień musiałam się przenieść do miasta, w którym dotychczas byłam tylko raz w życiu na rozmowie kwalifikacyjnej. Bez chwili namysłu zdecydowałam się, a niedługo minie drugi rok od kiedy tam pracuję i stanowczo mogę stwierdzić, że to była dobra decyzja.

Szukałam pracy, a szło dosyć ciężko. Pod wpływem negatywnych emocji związanych z niemożliwością znalezienia zatrudnienia, wysłałam jedną aplikację poza miasto, w którym obecnie mieszkałam. I właśnie tam dostałam pracę. Z dnia na dzień musiałam się przenieść do miasta, w którym dotychczas byłam tylko raz w życiu na rozmowie kwalifikacyjnej. Bez chwili namysłu zdecydowałam...

Moja firma była w samym centrum zmian systemowych. Ja koordynowałam region i musiałam dokładnie raportować kroki poczynione w poszczególnych placówkach. Cały czas pod telefonem i laptopem. Dodatkowo pojechałam do małej placówki poza miastem mojego zamieszkania, żeby pomóc przy przepięciu systemu. Ok 15:00 miałam wrócić do domu pociągiem. Miałam też w palnach telekonferencję i jeszcze kilka raportów do zebrania i wysłania. Stałam na peronie a dodam, że było nieziemsko upalne lato. Mała stacja, brak tablic informacyjnych. Impulsywnie wsiadłam do... nie tego pociągu. Pojechałam w drugą stronę. Do tego laptop, który działa tylko podpięty pod prąd, szefowa pytająca co dwie minuty, kiedy dojadę i ogromna odpowiedzialność na głowie. Na najbliższej stacji wysiadłam i wsiadłam do pociągu powrotnego. Znajomi sprawdzali mi połączenia i kupili bilet. Całą drogę przesiedziałam na podłodze pierwszej klasy (w szpilkach i spódnicy of course), przy gniazdku elektrycznym, co chwilę tracąc połączenie z wifi. Najadłam się stresu. Całą historię opowiedziałam szefowej dopiero po kilku miesiącach, gdy odbierałam nagdodę za ciężką pracę w czasie zmian systemu :)

Moja firma była w samym centrum zmian systemowych. Ja koordynowałam region i musiałam dokładnie raportować kroki poczynione w poszczególnych placówkach. Cały czas pod telefonem i laptopem. Dodatkowo pojechałam do małej placówki poza miastem mojego zamieszkania, żeby pomóc przy przepięciu systemu. Ok 15:00 miałam wrócić do domu pociągiem. Miałam też w palnach telekonferencję...

Z natury jestem impulsywna i często najpierw coś zrobią, a później pomyślę. Tak było przy okazji mojej wyprowadzki z domu rodzinnego. Pod wpływem emocji podjęłam decyzję o zamieszkaniu z chłopakiem. Na drugi dzień, gdy emocje opadły, zaczęłam odczuwać strać, czy sobie poradzimy finansowo. Nasz związek był wtedy jeszcze młody i nie wiedziałam, czy to coś poważnego. Jednak z perspektywy czasu niczego nie żałuję. Dla nas była to dobra szkoła, sprawdzenie swoich uczuć oraz przetestowanie wspólnego, dorosłego życia. Obecnie jesteśmy małżeństwem i powiem Wam, że to w czasie wspólnego mieszkania doceniłam zalety mego męża i zakochałam się w nim naprawdę.

Z natury jestem impulsywna i często najpierw coś zrobią, a później pomyślę. Tak było przy okazji mojej wyprowadzki z domu rodzinnego. Pod wpływem emocji podjęłam decyzję o zamieszkaniu z chłopakiem. Na drugi dzień, gdy emocje opadły, zaczęłam odczuwać strać, czy sobie poradzimy finansowo. Nasz związek był wtedy jeszcze młody i nie wiedziałam, czy to coś poważnego. Jednak z...

Miałem jedną bardzo głupią (z mojej strony) sytuację do której doprowadziłem pod wpływem impulsu i chwili. Działo się to w pierwszym roku mojej pracy w zawodzie nauczyciela w-f. Na początku powinienem dodać iż jestem osoba bardzo kontaktową i lubię niewybredne żarty, szczególnie takie przy których przeciętny człowiek staje się zawstydzony, zniesmaczony itd.
Tak więc wszystko działo się na jednej z prowadzonych przeze mnie lekcji. Prowadziłem zajęcia z dziewczynami z 3 klasy gimnazjum, a cały wątek dotyczył jednej z najlepszych uczennic – Michaliny. Dziewczyna zawsze bardzo dobrze i sumiennie ćwiczyła, należała do sportowej kadry szkoły i nigdy nie było z nią problemu. Podczas tych zajęć dziewczyny biegały dookoła sali wykonując ćwiczenia. Michalina potknęła się lecz nie wywróciła się tylko utrzymała równowagę, po czym krzyknęła do mnie:
-Widział Pan? Prawie bym sobie twarz rozbiła.
Ja automatycznie i bez namysłu zrobiłem jedno z najgłupszych posunięć mojego życia. Do dziś nie potrafię powiedzieć dlaczego się tak zachowałem. Mianowicie odkrzyknąłem jej tak jak odkrzyknąłbym do kolegów z podwórka (instynktowna nieprzemyślana odpowiedź):
-Może byś ładniejsza była…
Nawet teraz jak to piszę to jest mi głupio ponieważ dziewczyna była naprawdę ładną osobą i nie miałem zamiaru jej urazić. Jednak moja „ciemna strona humoru” zwyciężyła. Sprawa zakończyła się ostrą pogadanką z rodzicem. Oczywiście przeprosiłem Michalinę za to zachowanie. Była to naprawdę dobra nauczka dla mnie.

Miałem jedną bardzo głupią (z mojej strony) sytuację do której doprowadziłem pod wpływem impulsu i chwili. Działo się to w pierwszym roku mojej pracy w zawodzie nauczyciela w-f. Na początku powinienem dodać iż jestem osoba bardzo kontaktową i lubię niewybredne żarty, szczególnie takie przy których przeciętny człowiek staje się zawstydzony, zniesmaczony itd.
Tak więc...